سيگار

ده‌ها سال، عقيده كاذب فراگيري وجود داشته است كه قليان‌هاي آبي از سيگار خطر كمتري دارند. دود استنشاق‌شده از قليان، نه تنها همه مواد سرطان‌زاي دود سيگار را داراست، بلكه مونوكسيدكربن بيشتري هم دارد. به علاوه دود قليان مجموعه‌اي از مواد سرطان‌زاي ديگر هم دارد كه ناشي از سوختن زغال است و خطر انتقال بيماري‌هاي عفوني مانند سل و هپاتيت از قطعه دهاني مشترك قليان هم وجود دارد. شيوع مصرف سيگار در سال ۸۸ در افراد ۱۵ تا ۶۴ سال ۸۲/۱ درصد بود اما در سال ۹۰ مصرف سيگار كاهش يافت و در مقابل مصرف قليان جاي آن را گرفت و چند برابر شد، در نتيجه افزايش مصرف سيگار متوقف شده، اما قليان جايگزين آن شده‌است، كه ضرر قليان بيشتر از سيگار مي‌باشد. هر وعده قليان برابر مصرف يك پاكت سيگار بوده و قليان، در هر بار مصرف، دود بسيار زيادتري را در مقايسه با كشيدن يك نخ سيگار ايجاد مي‌كند بصورتي كه مصرف يك نخ سيگار بين ۵۰۰ سي‌سي تا يك ليتر دود توليد مي‌كند، اما استفادهٔ يك بار از قليان ۱۰ تا ۲۰ ليتر دود توليد خواهد، دود استنشاق شده از قليان، نه تنها همهٔ مواد سرطان زاي دود سيگار را دارا است، بلكه مونوكسيدكربن بيشتري هم دارد. افراد سيگاري كه به طور متداول ۸ تا ۱۲ نخ سيگار در روز مصرف مي‌كنند، به طور متوسط با ۴۰ تا ۷۵ پُك كه به مدت ۵ تا ۷ دقيقه به طول مي‌انجامد، حدود ۵ تا ۶ ليتر دود استنشاق مي‌كنند و اين در حالي است كه مصرف كنندهٔ قليان در هر وعده مصرف كه به طور متداول ۲۰ تا ۸۰ دقيقه طول مي‌كشد، حدود ۵۰ تا ۲۰۰ پُك مي‌زند كه هر پك به طور متوسط حاوي ۱۵/۰ تا يك ليتر دود است. ميزان و عمق دَم در حركت دادن آب قليان بسيار مهم است، حجم دودي كه از طريق قليان وارد بدن مي‌شود، ۱۰ تا ۲۰ برابر دود ناشي از مصرف سيگار است

ده‌ها سال، عقيده كاذب فراگيري وجود داشته است كه قليان‌هاي آبي از سيگار خطر كمتري دارند. دود استنشاق‌شده از قليان، نه تنها همه مواد سرطان‌زاي دود سيگار را داراست، بلكه مونوكسيدكربن بيشتري هم دارد. به علاوه دود قليان مجموعه‌اي از مواد سرطان‌زاي ديگر هم دارد كه ناشي از سوختن زغال است و خطر انتقال بيماري‌هاي عفوني مانند سل و هپاتيت از قطعه دهاني مشترك قليان هم وجود دارد. شيوع مصرف سيگار در سال ۸۸ در افراد ۱۵ تا ۶۴ سال ۸۲/۱ درصد بود اما در سال ۹۰ مصرف سيگار كاهش يافت و در مقابل مصرف قليان جاي آن را گرفت و چند برابر شد، در نتيجه افزايش مصرف سيگار متوقف شده، اما قليان جايگزين آن شده‌است، كه ضرر قليان بيشتر از سيگار مي‌باشد. هر وعده قليان برابر مصرف يك پاكت سيگار بوده و قليان، در هر بار مصرف، دود بسيار زيادتري را در مقايسه با كشيدن يك نخ سيگار ايجاد مي‌كند بصورتي كه مصرف يك نخ سيگار بين ۵۰۰ سي‌سي تا يك ليتر دود توليد مي‌كند، اما استفادهٔ يك بار از قليان ۱۰ تا ۲۰ ليتر دود توليد خواهد، دود استنشاق شده از قليان، نه تنها همهٔ مواد سرطان زاي دود سيگار را دارا است، بلكه مونوكسيدكربن بيشتري هم دارد. افراد سيگاري كه به طور متداول ۸ تا ۱۲ نخ سيگار در روز مصرف مي‌كنند، به طور متوسط با ۴۰ تا ۷۵ پُك كه به مدت ۵ تا ۷ دقيقه به طول مي‌انجامد، حدود ۵ تا ۶ ليتر دود استنشاق مي‌كنند و اين در حالي است كه مصرف كنندهٔ قليان در هر وعده مصرف كه به طور متداول ۲۰ تا ۸۰ دقيقه طول مي‌كشد، حدود ۵۰ تا ۲۰۰ پُك مي‌زند كه هر پك به طور متوسط حاوي ۱۵/۰ تا يك ليتر دود است. ميزان و عمق دَم در حركت دادن آب قليان بسيار مهم است، حجم دودي كه از طريق قليان وارد بدن مي‌شود، ۱۰ تا ۲۰ برابر دود ناشي از مصرف سيگار است